- چند بار شاهد بوديم دوست يا آشنايي، به دليل اتفاق ساده اي مانند بازي بچه ها، اتصال برق يا آتش گرفتن دستمال کوچکي از اجاق گاز، کل زندگي خود را از دست داده و نه تنها خود از هستي ساقط شده، بلکه قادر به جبران خسارت وارده به خود و همسايگان نيست ولي آشناي ديگري با اخذ بيمه نامه با مبلغ حق بيمه ناچيز، خسارت وارده بر خود و ديگران را جبران کرده است.چرا ما ايرانيا تا اتفاقي برامون پيش نياد سراغ پشتيبان نميريم،فكر نميكني اگه بيمه بشي آيندت بيمه شده،چرا همش ميگي اين اتفاقا يك در يك مليون پيش مياد؟